EN ZOR YOLCULUK

Yolculuklar insan hayatında hep mevcut. Kimisi eğitim için yollara düşer kimisi de iş için. Sevenler bazen mecbur kalır sevdiklerinden ayrılmaya. Ayrılıkların en ağırı da sonunu bilmeden uğurlamaktır. Davulla zurnayla gönderdiğin evladının sağ salim geri döneceğinin garantisi yoktur bu yolculuğun sonunda.

Yolculukların en zorudur asker uğurlaması. Yıllardır dişini tırnağına katıp büyüttüğün evladının yaşı dolunca askere gitmesi gerektir. Ucunda ölüm bile olsa vatan için feda etmeye razısındır. Her şey emek ister ve evlat bu dünyadaki en büyük emektir fakat sen ondan vazgeçmeyi göze alırsın. Vatan sevgisi evlat sevgisinden ağırdır. Evlatsız her gün kahrolarak yaşarsın belki ama vatansız yaşanmaz. Başka ülkelerin manda ve himayesi altında olmaktansa oğlunun sonunu bilmeden askere yollamayı yeğlersin. En zor verilen karar, en zor uğurlamaktır bu. Düşmanın kalleş kurşununa denk gelmemesi için her gün dualar edersin. Her şehit haberinde acaba mı korkusunu yaşadığın uykusuz gecelerinin ağır bastığı en zor uğurlamadır. Orada ne yer ne içer hastalanınca kim bakar yavrusuna telaşları sarar anneleri. Annelerin gözleri yaşlı uğurlayışlarına şahit oluruz otogarlarda.Anneler için çocukları hiç büyümez ki. Ellerinde olsa hala kundaklayıp sararlar. Babasının yiğit evladı annesinin kınalı kuzusudur hep. Evladını uğurlarken o gururlu alnı dik duruşlarını sergilerler dışarıdan ama içlerinde ne fırtınalar koptuğunu yaşamayan bilemez.

Erkekler hep askerlik anılarını anlatır çünkü onlarda en çok iz bırakan anılardır askerde yaşadıkları. Hiç tanımadıkları kişilerle aynı cephede savaşırlar. Devrem diye kol kanat gererler birbirlerine çünkü o an bulundukları durumları, yaşadıkları duyguları devrelerinden daha iyi kimse hissedemez ki. Kardeşi gibi sevdikleri kişilerin şehadetine tanık olurlar. Belki de tarif edilmesi en zor acıdır bu.

      O gözünü kırpmadan vatan uğruna ölmeyi göze almış yiğitlerin de bir hayatı vardır. Kimisi nişanlıdır teskeresini alır almaz evlenecektir sevdiğiyle. Kimisi evlidir eşini anne babasına emanet eder onları da tanrıya. Kimisi kundakta süt kokulusunu bırakır, kimi doğumuna bile şahit olamaz bebeğinin… Korkusuzca savaşırlar vatan bölücülerle. Kan döküp kan kustururlar zalimlere. Sadece bizler onların mahrum kaldığı şeyleri rahatça yaşayalım diye. Uğruna nicelerinin canından geçtiği vatanımız bölünmesin rengini şehitlerimizin kanından alan ay yıldızlı al bayrağımız dalgalansın diye. Var olsun bu vatanın kahraman evlatları onlar var olsun ki bizler de var olabilelim…